এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১১৫
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্গীতা
সকামীৰ ফল যেন জলবিম্ব প্ৰায়।
স্বপ্ন সুখ যেন তেতিক্ষণে গুচি যায়॥
যি যি দেৱতাক পূজে সিয়ো নষ্ট হয়।
তাৰ কৰ্ম্মফল চিৰকাল নথাকয়॥ ৪৭৩
যদি ভালমতে পুজে ছিদ্ৰ নোহে পুনু।
সিয়ো যাক পূজে মৰি পাৱৈ তাৰ তনু॥
মোহোক ভজিয়া ভক্তি কৰে যত যত।
মোহোৰ স্বৰূপ পায়া থাকৈ বৈকুণ্ঠত॥ ৪৭৪
আপোন প্ৰকাশে সিয়ো কৰয় প্ৰকাশ।
তাৰ লব্ধ প্ৰসাদৰ নাহিকে বিনাশ॥
যেবে বোলা সংসাৰত যত আছে লোক।
সবে এৰি কৰ্ম্ম কৰি তোমাক ভজোক॥ ৪৭৫
কৰ্ম্মতো সমান দুখ ফল তুচ্ছ আতি।
সব এৰি তোমাক ভজোক যদুপতি॥
অজ জন্ম নাহি মোৰ ব্ৰহ্ম নিৰাকাৰ।
অৱতাৰ ধৰি পৃথিবীৰ খণ্ডো ভাৰ॥ ৪৭৬
মৎস্য কূৰ্ম্ম আদি মই নানা ৰূপ ধৰো।
ভক্তৰ যিমত ইচ্ছা সেহি কৰ্ম্ম কৰো॥
মোৰ জন্ম কৰ্ম্ম গাই নিৰে সংসাৰ।
সেহিসে কাৰণে মই ধৰো অৱতাৰ॥ ৪৭৭
শুদ্ধ সত্ত্ব তনু মোৰ মৎস্য কৰ্ম্ম ৰূপ।
তথাপি অৱজ্ঞা কৰে নজানি স্বৰূপ॥
