এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১১৩
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্গীতা
যাৰ কৰ্ম্ম সংস্কাৰ আছয় পূৰ্ব্বৰ।
সেহিসে ভজয় মোক জানিয়া ঈশ্বৰ॥
চাৰিবিধ লোকে ভজে মতি অনুসাৰে।
শুনিয়োক কতো তাৰ ভঞ্জন প্ৰকাৰে॥ ৪৬২
ৰোগীজনে ব্যাধি হুয়া বৰ দুখ পাৱে।
কদাচিত সেহিজনে মোৰ নাম লোৱে॥
বোলে কিনো দুখ মোক দিলাহা ঈশ্বৰ।
কৈসানি তৰাইবা মোক ব্যাধি সমুদ্ৰৰ॥ ৪৬৩
মইসে ঈশ্বৰ দুখ দিলো ভৈলা মতি।
মোহোক জানিলে হৈবে পৰম ভকতি॥
কেহোজনে জিজ্ঞাসিয়া বোলে সৰ্ব্বথায়।
কিমতে হৰিক ভৰি সংসাৰ এৰায়॥ ৪৬৪
নভজয় কৰে যিটো আলচ মাতৰ।
তথাপি বিলম্বে সিয়ো তৰয় সংসাৰ॥
যিটো অৰ্থকামী সিটো অৰ্থমাত্ৰ খোজে।
সকামত থাকি তভো মোক মাত্ৰ ভজে॥ ৪৬৫
মই দত্ত ভোগ ভুঞ্জি জন্মান্তৰে আন।
পাচে নিৰপেক্ষ হোৱে ভকতি প্ৰধান॥
যাক জ্ঞানী বোলে কহো শুনিয়ো নিৰ্ণয়।
অনন্য শৰণ হুয়া মোকেসে ভজয়॥ ৪৬৬
সিকাৰণে নিত্যমুক্ত সবাহাতে শ্ৰেষ্ঠ।
পৰম সুহৃদ সিটো মই তাৰ ইষ্ট॥
