পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/১২

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্‌গীতা

কায় বাক্য মনে  গুৰুৰ চৰণে
  নতি কৰো থাকি দুৰে।
চুম্বক মণিৰ  সন্নিধান পায়া
  লোহা যেনমতে ঘূৰে॥ ২
মই কোন চাৰ  কৃষ্ণক পাইবাৰ
  যাহাৰ প্ৰসাদে জ্ঞান।
চৰণত নতি  নছাবোক মতি
  ত্ৰাহি গুৰু ভগৱান॥
জয় জয় দেৱ  চৰণে বন্দোহো
  নাৰায়ণ নিৰাকাৰ।
সুৰ নৰ মুনি  ধ্যানত নপাৱে
  ৰূপ দেখা নাহি যাৰ॥ ৩
ছয়গোটা তৰ্কে  বাদ কৰি মৰে
  নপাৱয় পৰিচ্ছেদ।
সাক্ষাতে ব্ৰহ্মক  কহিতে নপাৱে
  সিসে মুখে কহে বেদ॥
আপোনাৰ মায়া  আশ্ৰয় কৰিয়া
  সংসাৰ স্ৰজয় স্বামী।
যত চৰাচৰ  ব্ৰহ্মা মহেশ্বৰ
  সবাহাৰে অন্তৰ্য্যামী॥ ৪
মৎস্য-কূৰ্ম্ম আদি  যত অৱতাৰ
  ঈশ্বৰৰ অংশ নিষ্ট।