পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/১১০

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১০০
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্‌গীতা

সম্বন্ধ কৰিলে বন্ধু বান্ধৱ বোলয়।
আৰূঢ়ৰ সবাহাতো সমভাৱ হয়॥ ৩৯২
যোগীৰ শুনিয়ো আৱে ধ্যানৰ প্ৰকাৰ।
যিমত ঈশ্বৰ হৃদি ব্যক্ত হয় তাৰ॥
পবিত্ৰ নিৰ্জ্জন স্থানে হৈয়া একেধৰ।
আসনে বসিয়া যোগী হুয়া থিৰতৰ॥ ৩৯৩
নীচ নুহিবেক অতি উচ্ছ্ৰিত নুহিব।
কুশ পাৰি উপৰত মৃগচৰ্ম্ম থৈব॥
চৰ্ম্মৰ উপৰে দিয়া ঢাকিব বসন।
চিত্ত বৃত্তি নিৰোধি একাগ্ৰ কাৰ মন॥ ৩৯৪
সম কৰিবেক শিৰ গ্ৰীবা পিঠি কটি।
ন্যাসকাৰ অগ্ৰভাগে ৰহিবেক দৃষ্টি॥
একো দিশ নচাইবেক এৰিবেক ভয়।
মন উপৰাম ভৈলে গুচিবে বিষয়॥ ৩৯৫
কেৱল মেলিলে নেত্ৰে বিষয়ক যায়।
মুদিলে কেৱলে আখি নিদ্ৰা লাগ পায়॥
নেমেলি নুমুদি কৰি অৰ্থক মেলন।
নিদ্ৰা বিষয়ক এৰি ধ্যানে ৰহে মন॥ ৩৯৬
অধিক নথাইব নকৰিব নিৰাহাৰ।
অতি নিদ্ৰা নকৰে নকৰে উজাগৰ॥
মুক্ত যে কৰিব মন ধ্যানৰ আসন।
শ্ৰেষ্ঠ আহাৰ মুক্ত শয়ন ভোজন॥ ৩৯৭