এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
পাতনি
কীৰ্ত্তনত “উৰেষা বৰ্ণন” পঢ়ি সৰুৰে পৰা ধাউতি আছিল এবাৰ পুৰুষোত্তম ক্ষেত্ৰ দৰ্শন কৰা। ভালেমান দিনৰ পৰা যাওঁ যাওঁ বুলি সুযোগ নঘটাত যাব পৰা নাছিলোঁ। এই বাৰ প্ৰভুৰ কৃপা হোৱাত পুৰুষোত্তম ক্ষেত্ৰলৈ যাবলৈ ওলালোঁ। যেনে ইচ্ছা হল তেনে ৰাওনা হলোঁ। পুৰুষোত্তমলৈ গৈ যি দেখিলোঁ, যি শুনিলোঁ বাস্তৱতে হিন্দুমাত্ৰই এবাৰ এই পবিত্ৰ ক্ষেত্ৰ দৰ্শন নকৰিলে ধৰ্ম্ম কৰ্ম্মৰ অঙ্গ পূৰ্ণ হোৱা যেন নালাগে। বোধ কৰোঁ সেই কাৰণেই হিন্দুৰ সকলো শাস্ত্ৰতে এই পবিত্ৰ ক্ষেত্ৰক তীৰ্থ-ৰাজ বুলি ঘোষণা কৰিছে। এই পুণ্য পবিত্ৰ স্থানলৈ গৈ যি দেখিলোঁ, যি শুনিলোঁ, যি পৰম বস্তু লাভ কৰিলোঁ তাৰে এধাৰি মালা গাঁঠি “শ্ৰীক্ষেত্ৰ” বুলি ৰাইজৰ ওচৰত নিবেদন কৰা হল। ইয়াত যদি কিবা বঢ়া টুটা হৈছে ৰাইজে যেন অনুগ্ৰহ কৰি নিজ গুণে ক্ষমা কৰে। এয়েহে সকলো ৰাইজৰ ওচৰত সেৱা।
ভাদ ১৮৫৯ শক |
ৰাইজৰ সেৱক |
