এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(৭১)
হে কৃষ্ণ কৰু সেৱ পতিত পাৱন দেৱ
ময় মহা পাতকি দুৰ্ঘোৰ।
নিজ কৰ্ম্মে যিতো জৈত ফুৰে তৈঁতে তযু গুণ;
নাম নচাৰোক মুখে মোৰ॥
তোমাৰ অৰুণ দুই চৰণে বিক্ৰয় গৈলো;
ভৈলো তযু ভৃত্যৰ কিঙ্কৰ।
শুনিয়োক সৰ্ব্বজন কৃষ্ণত অৰ্পিয়ো মন
মুখে কৰা কৃষ্ণৰ কীৰ্ত্তন॥
বঢ়া তুতা দোষ যত ক্ষমা কৰা জোৰ হাট;
শুনা সদা মাধৱৰ নাম।
কহয় মাধৱ দাস কৃষ্ণৰ দাসৰোদাস
নিৰন্তৰে বোলা ৰাম ৰাম॥
অন্ত
