এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
( ৫৬ )
পৰমহংশৰ বেশ ধৰি কতো;
কত বোলাই ব্ৰহ্মচাৰি।
হাসু মহা যোগী বুলি কতো নৰে;
কতো লগে লৈয়া নাৰী॥
ধৰ্ম্ম ধোজি কৰি এহি মতে নৰে;
ফুৰিবেক নানা দেশ।
এতে ব্ৰহ্ম বুলি কতো পশু নৰে;
তাৰে লৈবো উপদেশ॥
হৰি নাম ধৈৰ্য্য আগ কৰি কতো;
কৰিবো বেদ লুপুত।
বোলাই গৰু পুত্ৰ দিবে। মন্ত্ৰ সুত্ৰ
কৰিয়া অতি গুপুত॥
পৰি বেদ ধ্বনি অনেক চাতুৰি
বুলিয় মধুৰ বাক।
কৰি গুৰু মান পূৰ্ণসত্য দান;
দিবেক নিজ ভাৰ্য্যাক॥
জাতি ও অজাতি একত্ৰে ভূঞ্জিবে;
হৈবে জাতি কুল ভ্ৰষ্ট।
এহি মতে লোক ফুৰিবে কলিত;
বেদ পাঠ কৰি নষ্ট॥
ডম্বৰু বজায় তপস্বী বোলাই;
ফুৰিবে কতো অজ্ঞান।
