এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(৩৯)
ভকত সকলে মোক সাক্ষাতে ঈশ্বৰ জানি;
মিলিবেক প্ৰেম অতি মনে।
ভকতিৰ প্ৰসাদত শিহৰিবে লোম যত;
ঝৰিবেক লোতক নয়নে॥
এহি দশ ৰূপে মোক দেখিবে সকলো লোক;
নখণ্ডিবে মনৰ তৃপিতি।
মোৰ গুণ গান যত বৰ্ন্নাবেক আনন্দত;
নৰ নাৰিগণে চতুৰ্ভিতি।
পাচে মল্ল যুদ্ধ কৰি পৰম আনন্দ পুৰি;
সাধিয়া লোকৰ উপকাৰ।
চামুৰ মুস্তিক মল্ল তোসল প্ৰমুক্ষ কৰি;
মাল্লৰ চিন্তিবো বুন্দামাৰ॥
মল্লৰ দেখিয়া বন্ধ ক্ৰোধে অতি হুয়া অন্ধ;
বল্কিবেক কংশ দুৰাচাৰ।
চুলি ধৰি ঘণ্টা মাৰি পৃথিবীত তল পাৰি;
অপ্ৰয়াসে প্ৰাণ লৈবো তাৰ॥
কেশত ধৰিয়া তাৰ দেখাইবো সমজ্য়াত;
কৌতুহলে ফুৰিবো ঘসাই।
দেখি কদৰ্থনা তাৰ কৰিবেক হাহাকাৰ;
সমজ্য়াৰ লোকে চাই চাই॥
ভূঞ্জন্তে ভ্ৰমন্তে সিতো সেৱন্তে পীয়ন্তে মোক;
আগতে দেখিবে সৰ্ব্বক্ষণে।
