এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৪
| চিত্ৰ: | ভগৱতীক সেৱা জনাই মই হাতত লিখনী ল’লো। (আঁকে)
চোৱা সখী! দেৱতাৰ |
| ঊষা: | (মুখ আনফালে নি) ওঁহো, নাই। |
| চিত্ৰ: | (আঁকি) এই চোৱা গন্ধৰ্ব কিন্নৰ,
নৃত্যগীত বিশাৰদ |
| ঊষা: | ওঁহো নাই। ইয়াতকৈও সুন্দৰ সখী! |
| চিত্ৰ: | (আঁকে) চোৱা সখী দৈত্যকুল
উজ্বলাই আছে এই |
| ঊষা: | নাই সখী! নাই। |
| চিত্ৰ: | তেন্তেতো সকলো শেষ। কেৱল মানৱৰ কুমাৰ সকল থাকিলগৈ। তাৰ ভিতৰতে এইজনৰ পট চোৱা।
(শ্ৰীকৃষ্ণক আঁকিবলৈ আৰম্ভ কৰে।) যাৰ বেণু ৰৱ শুনি |
(অঁকা শেষ।)
| ঊষা: | (বৰ উৎসুক হৈ চাই) সখী সখী— অ’ নহয়, কিন্তু প্ৰা প্ৰায়। |
| চিত্ৰ: | ভগৱতী! ৰবা সখী! মোৰ বুকুখন বৰকৈ ধপ্ ধপাইছে। আই মাতৃ! (আঁকিব খোজে। ঊষাই বৰ ব্যগ্ৰ হৈ চায়।) |
