পৃষ্ঠা:শিশু লীলা.djvu/২৭

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৫
শিশু লীলা।

শৰীৰক মই বোলো বুদ্ধি ভৈল হত।
হিয়াত হৰাইলা তুমি খোজো বাহিৰত॥
বৃন্দাবনে তৃণ হৈবো তেবে মহাভাগ।
পাইবো ব্ৰজবাসীৰ চৰণ ৰেণু লাগ॥
আজিয়ো বিচাৰে পদৰজ দেৱগণ।
হেন হৰি ভৈল ব্ৰজবাসীৰ জীবন॥
মাৰিবাক দিল। স্তন পূতনা পাপিষ্ঠী।
দিলাহা মুকুতি তাইতো পড়িল সুদৃষ্টি॥
ব্ৰজবাসী তোমাতে অৰ্পিলে প্ৰাণ বিত্ত।
আক আবে কিবা দিবা খেদ কৰে চিত্ত॥
তাৱে ৰাগ লোভ ক্ৰোধ পুৰুষৰ চোৰ।
তাৱে গৃহবাস বন্দিশাল মহা ঘোৰ॥
মোহচয় ভৰিৰ নিহল ভৈল তাৱে।
তোমাত ভকতি নৰে নতু কৰে যাৱে॥
তোমাৰ আগত কিবা বোললা বহু বাক।
যিটো বোলে জাননা প্ৰভু জানোক তোমাক॥
কায়বাক্য মনে মই কৰিলোহে সাৰ।
তযু মায়া বিভবৰ নপাও কিছু পাৰ॥
জানিবাহা ভৈলো প্ৰভু! তোমাৰ কিঙ্কৰ।
তযু চৰণত সমৰ্পিলল কলেৱৰ॥