পৃষ্ঠা:শিয়ালা বৈষ্ণৱৰ চৰিত্ৰ.djvu/৯৪

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(৮২)

নামে মহাদেৱ সাধু ভকত কৃষ্ণৰ।
উমানন্দ পিতৃ যাৰ দয়াৰ সাগৰ॥৩৯৫
শয়নে ভোজনে স্নানে তিলেক নেৰন্ত।
যৈকে চলে তৈকে লাগি তাহাক নিয়ন্ত॥
এহি অনুক্ৰমে জানা কতো দিন গৈলা।
তাত পাছে তান পিতৃ যজ্ঞসূত্ৰ দিলা॥ ৩৯৬
যজ্ঞসূত্ৰ দিয়া পিতৃ পৰলোকে গৈলা।
হেন দেখি পুত্ৰে প্ৰেত কাৰ্য্যক কৰিলা॥
কৰ্ম্ম ক্ৰিয়া কৰি কৰি সন্ত কতোদিন আছে।
তাত অনন্তৰে বিহা কৰিলেক পাছে॥৩৯৭
বিহা কৰাই সাধু তৈত মহা ৰঙ্গে ৰৈলা।
শুনা আত অনন্তৰে যেন কথা ভৈলা॥
ইটো যে দৰং ৰাজ্য স্বৰ্গী যে ৰজাৰ।
সৰ্গী ৰজাই দিলা ধৰ্ম্ম ৰজাক ৰাজ্যভাৰ॥৩৯৮
পূৰ্ব্বে আছিলেক বঙালৰ অধিকাৰী।
অসমে লৈলেক ৰাজ্য বঙালক মাৰি॥
তাতেসে যৱনে আহি বেহাৰ ৰাজ্যত৷
কতো দিন ধৰি ৰাখি খেদিয়া দিলন্ত॥ ৩৯৯
এহিসে কাৰণে তাৰা উঠিয়া আসিলা।
দুই ভাৱে ৰণ কৰি দৰঙ্গক পাইলা॥
ভাঠি দৰঙ্গত কোঠ দিয় যে ৰহিলা।
তাৰপৰা ৰণ কৰি গাৱত ফুৰিলা॥৪০০