পৃষ্ঠা:শিয়ালা বৈষ্ণৱৰ চৰিত্ৰ.djvu/৯১

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(৭৯)

হেন শুনি ৰম্ভাৱতী কহিবে লাগিলা।
ঘাটুৱেৰ দোষে মোৰ এত বেলি ভৈলা॥
আসি আছে কৈৰ এক মহা সদাগৰ।
ঘাট জুৰি নৌকাখন আছে নিৰন্তৰ॥৩৭৯
একই মোচৰ জুৰি নৌকাক ৰাখিলা।
ঘাটত আয়াম কৰি বসিয়া ৰহিলা॥
সিকাৰণে পানী আনিবাক চল নাই।
এহি সব কথা কৈলা স্বামীক ৰম্ভাই॥৩৮০
হেন শুনি মহন্তৰ ক্ৰোধ উপজিলা।
ভাৰ্য্যাক নাশাপি সাউদক শাপ দিলা॥
মোৰ ঘাটে নৌকা ৰাখে সিটো দুষ্টবৰ।
নৌকা সমে তল যাউক দুষ্ট সদাগৰ॥
চিঙ্গোক নদী যাতে নাও আনিতে নাপাৰে।
এহি বুলি শাপ দিলা ক্ৰোধে বিপ্ৰবৰে॥
যদি শাপ দিলা বিপ্ৰে নযাৱ তল গৈলা।
নদীয়ো তেখনে জানা মাজতে চিঙ্গিলা॥
দেৱ যে মন্নাই নামে দৰঙ্গ মধ্যত৷
অদ্যাপিয়ো দেৱান হৈয়া আছে স্বৰূপত॥
শুনা সৰ্ব্বজন কথা আত অনন্তৰ৷
এহিৰূপে ৰৈলা বিপ্ৰ দৰঙ্গ ভিতৰ॥৩৮৩
তাত অনন্তৰে শুনা যেন কথা ভৈলা৷
কত দিন পৰে এক পুত্ৰ উপজিলা॥