এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(৬৫)
আপোনাক আপুনিয়ে মাৰা মাৰি কৈলা।
ভকতৰ গাৱে কেহো হাতকে নিদিলা॥ ৩০২
কতোবেলি মানে সবে যুজিয়া আছিলা।
নাৰী বেশে যাৰা যাৰা তৈকে আসিছিলা॥
সবাকো ধৰিয়া লৈয়া মাৰিবাক লৈলা॥
নিজে নিজে ইটে সিটে কন্দল লগাইলা॥৩০৩
মহন্ত জনৰ নোম লাৰিবে নাৰিলা।
পৰক হিংসিবে গৈয়া নিজে কষ্ট পাইলা॥
কিল ভুকু কুবা-কুবি কৰিলা বিস্তৰ।
ৰঙ্গে ঢাই আছিলেক সন্ত সম্বৎসৰ॥৩০৪
নাৰীবেশে যিটো চাৰি জন আসিছিলা।
সিহঁতক কিল ভুকু বিস্তৰ মাৰিলা॥
ভক্ত বাৰ জন আৰু টেকেলা যে দুই।
ৰঙ্গে চাই আছে সবে তবধক হুই॥৩০৫
আপোনাৰ ভিতৰত লগাইল কন্দল।
দেখা মহন্তৰ কেনে মহিমাৰ বল॥
মৰে মাৰা-মাৰি কৰি আপোন মাজত।
দেখা বৈষ্ণবৰ মায়া কেনে অদভুত॥৩০৬
সামান্যৰ কথা ইটো বুলিবাক নাৰি।
নুহিকা মনুষ্য ইটো সাক্ষাততে হৰি॥
ইদৰে যাহন্তে দুৰ্গম বন এৰাইলন্ত।
এক পক্ষ পন্থ বাট জনা স্বৰূপত॥ ৩০৭
