এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
নাও নৌকা নাহি দুয়ো পাৰে পাৰে হাবি বৰ।
ওচৰত গাও নাহি হাবি ভয়ঙ্কৰ॥২৬০
কিমতে হৈবেক পাৰ গুণয় মনত।
ভৈলেক আবেলি বেলা (ম) সূৰ্য্য অস্তাগত॥
হেন সময়ত এক ভৈলা বিপৰ্য্যয়।
আচোক দেখিবে শুনিলেক লাগে ভয়॥২৬১
ভয়ঙ্কৰ দুটা বাঘ্ৰে খেদিয়া আসিলা।
মনুষ্যক দেখি আতি গৰ্জ্জন কৰিলা॥
আছে সৰ্বজনে চাই ব্যাঘ্ৰৰ মুখক।
ব্যাঘ্ৰেও আচয় চাই সিটো মনুষ্যক॥ ২৬২
সেহিবেলা যিটো ভৈলা শুনা সৰ্ব্বজন।
ব্যাঘ্ৰ মনুষ্যৰ আবে শুনিও কাৰণ॥
আগবাঢ়ি সবৎসৰে হাতে মালা ধৰি।
ব্যাঘ্ৰৰ মাথাত দিলা আশীৰ্ব্বাদ কৰি॥২৬৩
শুনা বাপু বন ৰজা মোহোৰ বচন।
মোহোৰ কাহিনি কওঁ ওনা দিয়া মন॥
ৰজাৰ নগৰ যাও নেই দণ্ডী কৰি।
মোৰ কথা শুনি বাপু সুমৰিবি হৰি॥২৬৪
আৰচিয়া হিংসা কৰি সতিয়া যে আই।
দেখিব নোৱাৰি মোক বনত পেলাই॥
(ম) দিন আৰু ৰাতিৰ সন্ধি সময়। গধুলী।
