এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(৪৭)
ভূঞাঁ বোলে সৰ্ব্বলোক শুনিও বচন।
অন্তৰিয়া একতিল বোৱা সৰ্ব্বজন॥
যেবে সময্যাৰ লোক অন্তৰিয়া গৈলা।
ভাৰ্য্যা স্বামী দুয়োজনে চাহিয়া আছিলা॥ ২১৫
হেন দেখি শৃগালীয়ে ছাৱা সমন্বিতে।
খাইবেক লাগিলা ভাত অতি আনন্দিতে॥
শৃগালীৰ ছাৱা সমে শিশু ভাত খাই।
হেন দেখি চাণ্ডতৰাই কান্দন্ত ৱিনাই॥২১৬
হৰি হৰি বাপু তোৰ হেনসে বিপত্তি।
বৰিষ বঞ্চিলি কাল বিকাল সহিতি॥
এহি বুলি চাণ্ড শোক বিস্তৰ কান্দিলা।
চারা সমে শৃগালীয়ে ভাত পানী খাইলা॥২১৭
শুনা সৰ্ব্বজন পাছ কথা আত পৰ।
অস্তাগত আসি পাছে ভৈলা দিবাকৰ॥
সিটো ৰাত্ৰি ভূঞাঁ চাণ্ড সেহি গৃহে ৰৈলা।
রাজত সমস্ত ভৃত্য পহৰীয়া কৈলা॥২১৮
শুনা ইটো কথা আতি অদভুত বৰ।
সৰ্প গোটো ৰৈলা সেহি গৃহৰ ভিতৰ॥
শৃগালীয়ো ৰৈলা তৈতে ছাৱা সমন্বিতে।
ভূঞাঁয়ো ৰহিলা চাণ্ড তৰায়ে সহিতে॥২১৯
কেনে অদভুত দেখা বিপৰীত আতি।
ঘোৰ অন্ধকাৰে সৰ্প শৃগালী সহিতি॥
