পৃষ্ঠা:শিয়ালা বৈষ্ণৱৰ চৰিত্ৰ.djvu/৫৩

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪১


এহি সব কথা কুণ্ডে মোহোত কহিলা।
কিবা সঁচা কিবা মিছা কহিবে বুলিলা॥
বুঢ়ী ভৈলি সত্য কথা কহিবি নিশ্চয়।
সত্য যদি কহ একো নকৰোহো মই॥ ১৮৪
বুঢ়ীহঁতে বোলে প্ৰভু শুনিয়ো বচন।
তোমাৰেসে দাসী আমি জানা সৰ্ব্বক্ষণ।
এতিয়া আমাৰ গাত দিলা দাইখানি॥
থৈয়া আছোঁ পৰিমান এহি কথা জানি॥ ১৮৫
ভূঞাঁ বোলে কহ কিনো পৰিমান থৈলি।
ছাৱালৰো কথা কহ কেমনে পেললি॥
বুঢ়ীহতে বোলে কথা ইমানতে থঁও।
ঘৰৰপৰা আহি আগে প্ৰমাণ দেখাওঁ॥ ১৮৬
এহি বুলি পাচোঁ বুঢ়ী ঘৰাঘৰি গৈলা।
পাঞ্চ কুৰি টকা আনি ভূঞাঁক দেখাইলা॥
এহি টকা আমাসাৰ বান্ধি আঞ্চলত।
কৈলা পুত্ৰ উপজিলি পেলাবি বনত॥ ১৮৭
জীউখানি হয় যদি নামাৰি ৰাখিবি।
এহি কথা কেতিয়াও কতো নকহিবি॥
এতেকেতে আমাসাৰ কোনো দোষ নাই।
নাপালোঁ বচন যদি ৰাজ্যে নেদে ঠাই॥ ১৮৮
তান পাছে যেতিক্ষণে পুত্ৰ উপজিলা।
এহি তিনি বুঢ়ী নিয়া বনত পেলাইলা॥