এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(১২)
মুৰ্খ জানি নিন্দা নকৰিবা কদাচিত।
যিহেতু নহওঁ মই স্বভাবে পণ্ডিত॥
মুৰ্খক নিন্দিলে পণ্ডিতেসে লাজ পাই।
আপুনিহে লাজ পাইবা মোৰ জ্ঞান চাই॥৬০
কহিছোঁ পূৰ্ব্বতে নোহো ভৃত্যৰ সমান।
নিন্দিলেও নাই মোৰ লাজ অপমান॥
শুনা সৰ্ব্বজন কৰা হৰিত ভকতি।
তেবেসে তৰিব সুখে সংসাৰ দুৰ্গতি॥৬১
মিছা আল জাল মায়া ধন জন যত।
মৰিলে নাযায় লগে জানা স্বৰূপত॥
হৰিৰ ভকতি মাত্ৰ লগৰ সহায়।
ধন জন বিত্ত ঐতে ৰহিবেক চায়॥৬২
পুত্ৰ দাৰা দেখা যত মায়া অদভূত।
মৰি গৈলে কোনো জন নায়ায় লগত॥
তাত পাছে ৰঙ্গে ঢঙ্গে থাকিব গৃহত।
এতেকেহে মিছা মায়া এৰিয়ো মনত॥ ৬৩
একান্ত হৰিৰ নাম লোৱা দৃঢ় কৰি।
অন্তত মুকুতি পাইবা মায়াক সংহাৰি॥
আকে জানি হৰি ভকতিক সাৰ কৰা।
ৰাম ৰাম বুলি সুখে সংসাৰক তৰা॥৬৪
⸻⸻
