পৃষ্ঠা:শিয়ালা বৈষ্ণৱৰ চৰিত্ৰ.djvu/১৫

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(৩)

আনো যত দ্ৰব্য মানে পালিগণে লৈলা।
ৰং-ধেমালি কৰি সবে আনন্দে লৰিলা॥ ১০
দেউৰী, পূজাৰী আৰু কীৰ্ত্তনীয়াগণ।
ফল ফুল লৈয়া যায় দেখিতে শোভন॥
মহা চন্দ্ৰ তাপ লৈলা চামৰ সহিতে।
আগে পাছে প্ৰজাগণ চলে আনন্দেতে॥ ১১
লৈলেক মগৰ এক দেখিতে সুন্দৰ।
মুখত আছয় মৎস্য অতি মনোহৰ॥
এহিৰূপে দ্ৰব্য লৈলা ভাল ভাল চাই।
কতো বেলি পৰে ভূঁঞাই দৌল পাইলা গই॥১২
দৌলখানি শুক্ল বৰ্ণ কৰিয়া লিপিলা।
গঙ্গাৰ মৃতিকা জল তৈতে মিশ্ৰ দিলা॥
যেন শুক্ল মঠগোট দেখিতে সুন্দৰ।
নাহি তেন ৰূপ দৌল দৰঙ্গ ভিতৰ॥১৩
তান পাছে দৌলত মগৰ তুলি দিলা।
চাৰিও কোণত কলপুলিক পুতিলা॥
ঘট গছা ধূপ দ্বীপ দিল আমডালি।
ঠোক ভৰি কল গছ আছে হালি-জালি॥ ১৪
ফুলসমে বৃক্ষ যত ৰুইলা শাৰী শাৰী।
চাৰিও কাষৰে দ্ৰব্য থৈলা আৰি আৰি॥
সিন্দুৰে মণ্ডিত কৰি মণ্ডপ সাজিলা।
মধ্যে তণ্ডুল গুৰি দিয়া বিচিত্ৰ কৰিলা॥ ১৫