এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(৯০)
যেতিক্ষণে বস্ত্ৰ খানি গাৱত পৰিলা।
নিদ্ৰাৰ উঠিয়া দুয়ো চেতন লভিলা॥৪৩৯
হেন দেখি বৃদ্ধা নাৰী কৰে নানা তুতি।
কেনে ভ্ৰমি ফুৰা দুয়ো পৱনৰ গতি॥
আমাক অনাথ কৰি লুকা দিয়া ফুৰা।
কৰোহো কত প্ৰভু ইটো ৰূপ এৰা॥৪৪০
লোক পলনক হেতু সন্তৰূপ ধৰি।
মনুষ্যৰ ৰূপে দুয়ো আছা অৱতৰি॥
তোৰা যদি হেনৰূপে ফুৰিবা বনত।
ইটো প্ৰজাগণ প্ৰভু অনাথ হৈবন্ত॥৪৪১
লোক তৰাইবাৰ হেতু হৈছা অৱতাৰ।
তোৰা বিনে অকাৰণ জনম প্ৰজাৰ॥
এহি বুলি বুঢ়ী তুতি কৰিবাক লৈলা৷
হেন দেখি দুয়োজনে বুঢ়ীক মাতিলা॥৪৪২
কৈক বাম কহ বুঢ়ী গৃহ কৈতে পাই।
গৃহ নাহি দেখিয়েসে আছো ইটো ঠাই॥
নজাও পুৰনী গৃহে কহিলো তোমাত।
দুয়োকো দুটি পজা সাজি দিয়াহা ইহাত॥ ৪৪৩
আহাবুলি সিটো বুঢ়ী আগ বাঢ়ি গৈলা।
তাইৰ পাছে দুয়োজন মহন্ত লৰিলা॥
কতো বেলি পাইলা নদী গেৰুৱা ডাঙৰ।
পশ্চিমত কুলিশ নদী অতি ভয়ঙ্কৰ॥ ৪৪৪
