এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬৫
শনি চৰিত
দান ধৰ্ম্ম আচৰিলা শ্ৰীবৎস ধীমান।
সাধিলা সবাৰো ৰাজা অশেষ কল্যান॥
ৰাজাৰ ঔৰষে দুই ৰাণীৰ গৰ্ভত।
শতপুত্ৰ আউৰ দুই কন্যা ভৈলা জাত॥
অনন্তৰে অন্তকালে পৰম কৌতুকে।
দুইৰাণী সঙ্গে ৰাজা গৈলা বিষ্ণুলোকে॥
অমৃত সমান ইটো শ্ৰীবৎস কাহিনী।
তোমাত কহিলোঁ যুধিষ্ঠিৰ মহামানী॥
অতএব শুন্য ৰাজা স্থিৰ কৰি মন।
দৈবাধীন সৰ্ব্বালোক জানিও ৰাজন॥
ইহেন কাৰণে শোক অতি অকাৰণ।
স্থিৰ চিত্তে লৈয়ো ৰাজা ধৰ্ম্মত শৰণ॥
পৰম পৰিত্ৰ ওটা শ্ৰীবৎস চৰিত্ৰ।
পৰম সম্পদ পদ শনিৰ মাহাত্ম্য॥
ভক্তি ভাৱে পঢ়ে কিম্বা শুনে যেইজন।
তাৰ প্ৰতি শনি তুষ্ট থাকে অনুক্ষণ।
পৰম পৱিত্ৰ হয় সেই সাধুজন।
পাপ বিঘ্ন যত তাৰ হয় বিনাশন॥
শাস্ত্ৰৰ বচন ইটো জানা সাৰ কৰি।
দীন জনে ৰচে শিৱ পাদপদ্ম স্মৰি॥
—::—
[মহাভাৰতৰ বনপৰ্ব্বত শ্ৰীকৃষ্ণোক্ত শ্ৰীবৎস উপাখ্যান সমাপ্ত। ]
