পঞ্চম আধ্যা ৭৭ নৱসিদ্ধৰ সংবাদ, তবুল ধবংস, কুন্ধৰ বৈকুণ্ঠ । প্ৰয়াণ আদি মুল। একাদশ স্বন্ধ ভাগৱতত যি যি ভঠে হে কঠিন আ গতাৰ ‘অষধবোৰৰ সাৰাংশ প্রাঞ্জল ভাষাত চমুকৈ শঙ্কৰদেৱে তেওঁৰ কত একাদশ স্কন্ধত এনেকৈ ৰচনা কছে যে পণ্ডিত মুখ জ্ঞানী অজ্ঞানী সকলোৱে যেন অনাঘসে সেইবোৰ বজব পাৰে। আৰূহ। এঞ্চোধ্য জ্ঞানৰ কথাৰে মূল একাদশ সন্ধান এ P । একো অধ্যায়ৰ [ ওঁ পাঠ, ছয় ফাকি পদেৰে উজুকে কে নিষ্ঠে । তলত উদাহৰণ স্বৰূপে টকছুমান তুলি দিলে ,- কুৎই উদ্ধৱক কৈছে, - “আই দেখ মাখাময় সব স্বপ্ন সম । পৰিষা লেখি দৰ কৰা মতিভ্ৰম । জ'ন কত ভকতি বাহুলো ।
- fত তাঁ। ভকতি পৰম পদ্ধ দিলে । পৰিছেদ ৷ .. নাছাৰে। ।
এক শ্যেক ড:নে প্রতিদিনে। জ্ঞানতো নাহিকে গতি ভকতি বছনে ..মই বিনে ভকতে নিfচ3ে fকছু আন । ময়ে ভকতক বিনে নজানোহো আন । .. মোৰ উদৰত আছে ব্ৰহ্মাণ্ড যতেক । তক তৰ ধূল পৰি প বত্র প্রত্যেক । । লোভ মোহ কাম ক্ৰোধ বিষয় আক্ৰোশে । নোচোৱথ মোৰ ভকতক একো দোষৈ। । তপ জপ সন্ন্যাস পৰম মহাদানে । নাপারে আমাক সখি যোগ মহাজ্ঞানে | কেৱলে ভকতি এক মোক কৰে বখ্য । কহিলে। উদ্ধৱ । ইটে৷ তোমাত ৰহস্তা ” উদ্ধৱে আকে৷ প্ৰশ্ন কৰিছে, -'ভকতি পশ্ৰম গতি জানিলোঁ নিশ্চয়। । ছেদিয়োক দেৱ উনাই মনৰ সংশয় ॥ বিষয়ক পৰম সাপৰ হেন জানি। তথাপিতো আাক কিম্ব নেৰে একো প্ৰাণী ॥ মাৰন্তে ভুঞ্জহে তেবে নিগুণ কুকুৰ । তথাপি উচ্ছিষ্ট ভুঞ্জে ত্যজি
