পৃষ্ঠা:লৱ-কুশৰ যুদ্ধ (অজ্ঞাত কবি).pdf/৭৭

এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
৭২
লৱ-কুশৰ যুদ্ধ

আৰে এক ৰঙ্গ আই দেখাইবো তােমাক।
বান্ধি আনিয়াছো হনুমন্ত বান্দৰক॥
জাম্বুৱন্ত বীৰ যিটো ভালুকৰ ৰায়।
দুৱাৰত বন্দী কৰি থৈছো এক ঠাই॥৩৬২
ধন্য ধন্য পুত্র দুই মই পাইলো ভেট।
এবেসে আমাৰ মন জুৰাইলেক পেট॥
ৰামৰ চৰিত্ৰ কথা শুনা অনুপাম।
পাতক ছাৰোক ডাকি বোলা ৰাম ৰাম॥৩৬৩

ৰামৰ বধ শুনি সীতাৰ শােক

ছবি

ৰামচন্দ্র বধ শুনি কপালত মুঠি হানি
 কান্দে সীতা জগত গােসানী।
হায় বিধি কিনাে ভৈলা  এহি দুখ লেখি থৈলা
 আমি দোষী জগত জননী॥
পুত্র মােৰ ভৈল ভাল  সিয়াে হৈলা যমকাল
 বিধবা কৰিলা স্বামী মাৰি।
হৰি হৰি দৈৱ বিধি  শােক তাপ দিলা হৃদি
 আগে মই নগৈলােহে মৰি ॥৩৬৪।