পৃষ্ঠা:যুদ্ধক্ষেত্ৰত আহোম ৰমণী.pdf/৬৫

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

দ্বিতীয় সৰ্গ।

শুনিছোঁ,—যৱন-সেনা অতি পৰাক্ৰমী
যুদ্ধ-বিদ্যা-বিশাৰদ, ৰণত নিপুণ,—
অতি চক্ৰী তুৰ্-বক, নানা কৌশলেৰে
আক্ৰমে বিপক্ষ-পক্ষ (শত্ৰুপক্ষসেনা)।
এইবাৰে স’তে, সখি! হল ষষ্ঠ বাৰ
যৱনে ইদেশ বোলে কৰে আক্ৰমণ,-
যদিও এবাৰে৷ আগে নাই হোৱা জয়
যৱনৰ,—কিন্তু, সখি কৰিলে জুৰুলা
ই আসাম-নিবাসীক;—গইছে দেখাই
যৱনে নিজ বিক্ৰম। নাজানো বা, সখি!
নিসহায় হই আজি বিপক্ষ মাজত
মুলাৰে৷ প্ৰাণৰ প্ৰাণ মহা শঙ্কটত
পৰে, জানো, ঘটে কিবা অমঙ্গল ঘোৰ॥”
মুহিলা...“নকৰিব৷ চিন্তা, সখি! নানিবা কাচিতো
তেনে অমঙ্গল ভাব,—দুশ্চিন্ত৷ মনত।”
 বুলিলে মূলাই পুনু কাঢ়ি হুমুনিয়া
“কাৰ সাধ্য খণ্ডে, সখি! বিধতাৰ লিখা?
অনিবাৰ্য্য নিয়তিৰো! যৱন যুদ্ধত

২৩