এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
মূলা গাভৰু।
হিয়া খনি, শুনি এনে উৎসাহৰ বাণী
আশা পূৰ্ণ? কিন্তু, হায়! কিন্তু তিৰী জাতি
গছক-আলিঙ্গি-থকা মাধবীৰ দৰে,
যদি লৰে গছজুপি, কঁপে অকস্মাতে
ধুমুহা আশঙ্কা কৰি, সেইৰূপে, নাথ!—
আশঙ্কিত ই অধীনী, বিমৰ্ষ তোমাক
দেখি এই দুৰ্দ্দিনত আজি অকম্মাতে।”
“হওঁতেও হয়, প্ৰিয়ে! বিষাদিত আজি
মন প্ৰাণ মোৰ,”—চাৱে ক'লে ধীৰে ধীৰে
“কবলই লাগে শোক, নোলায় মুখত
কথা,হায়! প্ৰিয় সখা বীৰ খুন্লুঙ্গ [১]
আহোম-ভাৰসা, আৰু নাই জগতত।
তুৰ্বকে স’তে যুজি অসীম সাহসে
অলেখ বিনাশ কৰি বিপক্ষৰ সেনা
ত্যজিলে পৰাণ বীৰ সমৰত কালি!
- ↑ এওঁৰ পূৰা নাম “খুন্লুঙ্গ খামপেঙ্গ বুঢ়াগোহাঁই ডাঙ্গৰীয়া”। কলীয়াবৰৰ যুদ্ধত মুছলমানৰ হাতত এওঁ প্ৰাণ হেৰুৱায়। এওঁ এজন বীৰপুৰুষ আছিলে।
৮
