এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
মূলা গাভৰু।
তুমি হে কবিৰ ধন, পথৰ সম্বল।
শ্ৰীহীন মলিন কবি, তযু ৰূপ জ্যোতি
নপৰে কাব্যত যদি; নধৰিলে বীণা
মোহকৰী, নিজে তুমি, আমি কি বজাম
(পাৰে কি বজাব ক’তো? ) প্ৰাৰ্থনা আমাৰ, –
ত্যজি নিজ সিংহাসন কুসুম-নিৰ্ম্মিত
লোৱাঁ তুলি বীণাখনি, খন্তেকৰ হেতু
আহা হিতেশৰে স’তে, বজোৱাঁ আনন্দে
সুমধুৰ বীণাধ্বনি বীৰৰসে মাতি।
ৰজাৰ চ’ৰাৰ পৰ৷ সন্ধিয়া বেলিকা
আহিল ঘৰত চাও [১] স্বোৱামী মূলাৰ,
মূলাৰ আৰাধ্য ধন; প্ৰাণৰ দেৱতা,
কিন্তু চিন্তাভৰা আজি,—শুধিলে মূলাই,—
“চিন্তাযুক্ত কিয়, নাথ? কি ভাবিছা তুমি
অন্তৰত? কিবা ভাব খেলিছে হিয়াত?
৪
- ↑ এওঁৰ পূৰনাম “চাও ফ্ৰাচেঙ্গমুঙ্গ বৰ গোহাঁই ডাঙ্গৰীয়া।” এওঁ ৰাজমন্ত্ৰী আছিল। শ্ৰুতিমধুৰ আৰু ছন্দৰ উপযোগী কৰিবৰ নিমিত্তে এওঁক “চাও” বোলা হৈছে।
