পৃষ্ঠা:যুদ্ধক্ষেত্ৰত আহোম ৰমণী.pdf/১৩৪

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
মূলা গাভৰু।


“কোৱাঁ নিশঙ্কিত চিতে যি বক্তব্য আছে
তোমাৰ—”
 “হে সেনাপতি!” কলে তাজু ধীৰে
ই অদ্ভূত দেশ,—আৰু কাণ্ডও অদ্ভুত
ই দেশৰ;– ব’লা যাওঁ তিয়াগি সমৰ
আপোন ৰাজ্যত ঘূৰি; বাৰে বাৰে আমি
হাৰি যাওঁ ইদেশত,—সিংহৰ নিচিনা
আহি,—যাওঁ ভেড়া সাজি! নাজানো কি আছে
মন্ত্ৰবল ইদেশত, ইন্দ্ৰজালৰূপী॥”
তুৰ্ব্বক...“নোহে ইন্দ্ৰজাল,— তাজু! নোহে মন্ত্ৰবল
আহোম বীৰৰ জাতি,—আহোমৰ বীৰ
নহয় সামান্য যোদ্ধা, বীৰবংশী আমি
নুবুজোঁ কি বীৰমৰ্ম্ম? বীৰৰ গৌৰৱ?
বিশেষত,—অতি চক্ৰী,—চক্ৰান্তেৰে ভৰা
আহোমৰ সেনাসৱ;- –জিনিব’ শত্ৰুক
নানান উপায় কৰে; ছলে কিম্বা বলে—
স্বকাৰ্য্য সাধন কৰে” বুলিলে তুৰ্ববক,—
সিৰূপে কি উদ্দেশ্যত, নোৱাৰি বুজিব

৬৮