এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
মূলা গাভৰু।
বীৰসব,—বঙ্গবাসী ভাৰত মাজত
সুকৌশলী বুলিবাক জগতে বখানে॥
পাঠান বংশীয় আমি, যাৰ পৰাক্ৰমে
বঙ্গবাসী হতবুদ্ধি, ভীত ৰাজপুত
স্তম্ভিত পাঞ্জাৱ-বাসী শিখ চেত্ৰী আদি,-
কি আশ্চৰ্য্য কাণ্ড কিন্তু! “মৰ্জ্জি কি খোদাৰ”!–
ই দেশত ভেড়া আমি কি মন্ত্ৰৰ বলে?
হে তাজু! তোমাৰ জন্ম পাঠান বংশত,—
হতাশৰ কথা এনে শোভে কি তোমাৰ
মুখত? লজ্জাৰ কথা! ছি! লজ্জা! হা ধিক!
মন্ত্ৰমুগ্ধ তুমি আজি? অথবা সপোন
দেখিছা? নতুবা, কোনে শুনিছে বা ক’তো
অৱলা তিৰুতা যুজে পাঠান সেনাৰে
সমৰ ক্ষেত্ৰত?” হাঁহি বুলিলে তুৰ্ব্বক॥
তাজু...... “নহয় সপোন ইটো,—দিঠকৰ কথা,
সেনাপতি! ব’লা তুমি, দেখিবা চকুৰে
নিজেই,—কিৰূপে যুদ্ধ কৰিছে এটিয়ে,--
লগত বহুত আছে সহচৰীৰূপে
৬৬
