এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
মেঘ দূতম্
ব্যাপৃতা প্ৰেয়সী, হয়, পূজাৰ কাৰণে
—যাতে মই সোনকালে পাওগই লগ,—
নহলে আঁকিছে চিত্ৰ মোৰ আকৃতিৰ
বিৰহত খীণ হোৱা দেহা মোৰ ভাবি;
সজা-মাজে থকা আৰু মধুৰ-ভাষিনী
সেই সাৰিকাক তেওঁ সুধিছে ইদৰে;—
“পৰেনে মনত তব প্ৰিয়তমে মোৰ
বৰ ভাল পাইছিল তেওঁ যে তোমাক,
ক’বানে, ৰসিকে, মোক ক’বানে এবাৰ।
নহলে দেখিবা, সাধো! মোৰ বিৰহত
মলিনবসনা তেওঁ; তেনে অৱস্থাত
থই বীণা উৰুৰ ওপৰে, যেতিয়াই
গান এটি, ৰচি মোৰ নাম-থকা-পদ
গাব খোজে তেতিয়াই তন্ত্ৰী তিঁতি যায়
নয়ন-সলিলে, বহু যতনাই পাচে
মোহাৰি নয়ন, কৰিও বহুত শ্ৰম
পাহৰে মূৰ্চ্ছনা যিবা ৰচিছিল নিজে।২৫।
নহলে দেখিব পাবা, জীমূত বাহন।
ভূতলত বহি প্ৰিয়া, দুৱাৰ দলিত
থই ফুল শাৰী শাৰী, গণে বাকী দিন
—আৰম্ভন কৰি লেখ প্ৰথমৰ পৰা
যেতিয়া বিৰহ হ’ল প্ৰিয়াৰ সহিতে।
৩২
