এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
মেঘ দূতম্।
খীণ যাব মাজভাগ, দেখা যায় যাৰ
চকিত হৰিণী হেন নয়নযুগল,
নিম্ন নাভি, ধীৰ গতি তপিনাৰ ভাৰে,
অবনত দেহা যাৰ ভৰে পিয়াহৰ—
বোধ হয় বিধাতাই কৰিছে সৃজন
তেঁওকেই কৰি আদি যুবতী প্ৰধান।২১।
জানিবা তেওঁকে মোৰ দ্বিতীয় পৰাণ
বুলি,—কয় কম কথা। আছোঁ দেখি দূৰে,
চাকয়নী হেন, অকলশৰীয়া হই,
বিষম বিৰহ দুঃখে হয় অভিভূতা।
অতিকে দীঘল দিন বিৰহ কাৰণে—
বোধ হয় হিমহত পদ্মিনী-সদৃশ
প্ৰিয়াৰ সুৰূপ যেন হ’লহি কুৰূপ।২২।
প্ৰবল ৰোদন হেতু প্ৰিয়াৰ লোচন
উখহিছে সুনিশ্চয়; নাই সি বৰণ
অধৰ ওঠত আৰু—এৰাত নিতউ
তপত নিশাহ; অসংস্কৃত কেশখিনি
দীঘলীয়া হই, ইফালে-সিফালে পৰি
লোপ কৰে বিকসিত ভাব আননৰ;—
ম্লান হলে তব কান্তি, আবৰণ থকা,
শোচনীয় হয় যেনে জোনৰ অৱস্থা।২৩৷
গ’য়েই দেখিব পাবা সেই মুহুৰ্ত্ততে
৩৯
