পৃষ্ঠা:মেঘদূতম.djvu/২৮

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
মেঘ দুতম্ ।
 


উচ্ছ্বসিত হ’লে ডুব তোমাৰ বৃষ্টিত
যিবা গন্ধ হ’ব সমুদ্ভুত, সংসৰ্গত
তাৰ, বায়ূ, (ৰমনীয় ভাব ধৰি), ধীৰে
কৰিব ব্যজন, হই সুশীতল, গলে
দেবগিৰি পিনে। গোন্ধতে আপোন ভুলি
মতলীয়া হই, দলে দলে হাতীসবে
শুড়েৰে শবদ কৰি শুঙিব ৰঙেৰে;
আৰু সেই গোন্ধতেই হই ৰঙচুৱা
পকি যাব যত আছে ডিমৰুবিলাক।
বাসবৰ সেনাসব ৰাখিবৰ হেতু
বেলিকো পেলোৱা চেৰ অগ্নিৰ মুখেৰে
শিবই শকতি যিবা কৰিলে নিহিত
(সেই ) তেজোৰূপ কাৰ্ত্তিকেয় দেবগিৰি প'ৰে
নিয়তবসতি কৰে। কামৰূপ তুমি।
নিজক কুসুমবৰ্ষী মেঘৰূপ কৰি
আকাশী গঙ্গাৰ জলে, আৰ্দ্ৰীভূত হোৱা
বৰষি কুসুম দেবে অভিষিক্ত কৰা।৪৪।
প্ৰতিধ্বনি হেতু গৰজনি গুৰু হ’ব
সোমালে গুহাত তুমি; সেই গৰ্জ্জনেৰে
নচুৱাবা অভিষেক পাচে কাৰ্ত্তিকৰ
ময়ুৰক-হৰশশিকিৰণত যাৰ
নয়নান্ত অতি ধবলিত; আ ক যাৰ

১৬