এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
মেঘ দুতম্।
আগে কৰা উপকাৰ আলোচন কৰি
ক্ষুদ্ৰজনো নহয় বিমুখ, মিত্ৰজন
সমাগত হয় যদি আশ্ৰয়-আশাত;
কিবা ক'ম মহীয়ান্ আম্ৰকুট-কথা?।১৭।
পৰিণত ফলে শোভা বনচূত সবে
আবৰিছে আম্ৰকুট; গতিকেই তাত
শ্যাম বৰণীয়া, মিহি, বেণী হেন তুমি
আৰোহিলে শিখৰত, সেই পৰবত
⸺মাজে শ্যাম পাণ্ড বৰ্ণ বাকী ডোখৰত⸺
পৃথিবীস্তনৰ দৰে, দৰশিব লগা
খেচৰৰ অৱস্থা দৰশি, ৰ'বা, যথা
ভাগৰি টোপনি যায় কামিনীকুচত
কামীজনে তুমি তথা গিৰিৰ ওপৰে।১৮।
বনচৰবধূসবে বিহাৰে কুঞ্জত;
অৱস্থিতি কৰি তাত অলপ সময়,
বৰষি জলৰ ধাৰা পাতলাই দেহ,
পৰবৰ্ত্তী গিৰিপথ শীঘ্ৰে অতিক্ৰম
দেখা পাবা বোৱা 'ৰেবা' বিন্ধ্যপদমূলে⸺
শৃঙ্গাৰ হেতুকে হোৱা হাতীৰ শৰীৰে
বিৰচিত-ভূতি শোভে, বুলি বোধ হয়।১৯।
বনগজমদে সুবাসিত, জম্বুকুঞ্জে
প্ৰতিহত বেগ, সেই ৰেবাৰ জলত;
৭
