পৃষ্ঠা:মূৰলী.djvu/৭৪

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
--মুৰলী--
 


গ্ৰাম্য বধূ সবে কৃষিকৰ্ম্ম ফল
 হয় বুলি তযু গুণে,
সৰল মনেৰে  চেনেহ চকুৰে
 চাবহে তোমাৰ পিনে।

মাল ভূমিত গই  চহোৱা মাটিত
 বৰষি সুগন্ধি কই,
আহিবা উত্তৰ  পশ্চিমৰ ফালে
 অলপ আঁতৰ হই।

বৰষি নুমোৱা  দাবানল বুলি
 সাদৰে তোমাক মেঘ,
আম্ৰকুটে দিব  মূৰত আশ্ৰয়
 ভাগৰিলে তযু দেহ।

সামান্য জনেও স্মৰি উপকাৰ
 মিত্ৰৰ শুশ্ৰূষা কৰে,
মহৎ জনৰ  উদাৰ মনৰ
 অন্যথা কি হব পাৰে।

৬৪