পৃষ্ঠা:মূৰলী.djvu/৭১

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
--মুৰলী--
 

অনুকূল বায়ু  বলিছে যেতিয়া
 মঙ্গল যাত্ৰা সূচাই,
কৰিছে কুজন  চাতকে যেতিয়া
 বাওঁ ফালে থাকি ৰই।

কৰিব নিশ্চয়  তোমাৰ শুশ্ৰূষা
 নয়নৰ তৃপ্তিকৰ,
শ্ৰেণীবদ্ধ হই  বলাকা বিলাকে
 গৰ্ভাধান সুখকৰ।

যাওঁতে যাওঁতে  দেখিবাহে মেঘ
 তযু ভাতৃজায়া সতী,
গণি পৰি থকা  আছেনো কিমান
 বিৰহৰ দিন বাকী।

কুসুম কোমল  অঙ্গনাবোৰৰ
 প্ৰেমৰ হৃদয় খনি,
পুনৰ মিলন  আশাতেহে মাথোঁ
 থাকে যেন্ তেন্ কৰি।

৬১