পৃষ্ঠা:মূৰলী.djvu/৭০

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
--মূৰলী--
 

সন্তপ্ত জনৰ শৰণ কেৱল
 হেৰা মেঘবৰ তুমি,
নিয়াহে বাতৰি  প্ৰিয়ালই মোৰ
 বিৰহীক দয়া কৰি।

গন্তব্য তোমাৰ  অলকা নগৰী
 যেন মৰকত খনি,
প্ৰাসাদ সমূহ জ্বলি আছে যত
 জ্বলে যেনকই মণি।

যেতিয়াহে মেঘ  উৰিব ধৰিবা
 বতাহ আশ্ৰয় কৰি,
আস্ত ব্যস্ত কৰি  স্বামী অহা বুলি
 চাব যত পুৰনাৰী।

বিহৰা তোমাক  দেখি কোনে পাৰে
 থাকিব প্ৰিয়াক এৰি,
পৰৰ অধীন  নহলে কোনোৱে
 নেথাকে নেথাকে এৰি।

৬০