পৃষ্ঠা:মূৰলী.djvu/৫৫

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
--মুৰলী--
 

মানৱ অজ্ঞাত স্থান ঘোৰ অন্ধকাৰ
য’ত ঘোৰ অন্ধকাৰে বিস্তাৰে কুহক
কিম্বা য’ত থাকে যম ডাকিনী
গগন উধোৱা কৰি বিকট আৰাৱ।
থাক্ তাতে গৈ কৃষ্ণ কেশ তুল্য ঘোৰ
অন্ধ গহ্বৰত, নজনা নেদেখা ভাৱে।


কিন্তু আহা দেবি, অমিয়া আনন্দ।
স্বৰ্গত তোমাৰ নাম সুনন্দা সুন্দৰী।
জন্মিছা প্ৰেমৰ যোগে আসক্তি গৰ্ভত
মৰতত বোলে লোকে প্ৰীতিৰ প্ৰতিমা,
শ্ৰদ্ধা শান্তি দুটি ভনী তোমাৰ লগৰী।
কাৰো মতে কাম ৰতি পিতৃ মাতৃ ভব
জন্মিলা সুন্দৰি, তুমি সুখত মগন
আছিল যেতিয়া সেই জনক জননী
মলয় বতাহ লই নন্দন বনত।
আনা শীঘ্ৰ কৰি দেবি তোমাৰ লগত,
স্বৰ্গীয় বিনন্দ সুখ নানা উপভোগ।

৪৫