এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
--মুৰলী--
কৰ্ণেল শিৱই এৰিলে অসম
গ’ল পুত্ৰ জগন্নাথ;
মাণিক লুকালে কাল সাগৰত
কৰিলে ধৰা অনাথ।
কাৰ মুখ চাই জননী অসমে
জুৰাব এফেৰি দুখ;
নাই লম্বোদৰ নাই লক্ষেশ্বৰ
ভাষাৰ উজ্জ্বল মুখ।
লইছে বীণাটী বিষাদ মনেৰে
গাইছে শোকৰ গীতি
শুনিলেই হায় বুকু ফাটি যায়
হব খোজে চিতাচিতি।
৩৮
