পৃষ্ঠা:মূৰলী.djvu/১৩

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

-মূৰলী-

কত দৌল পুষ্কৰিণী আজিও শোভিছে,
আজিও পুৰণি স্মৃতি কত উদগিছে;
সতী অভিনয় স্থান এয়ে মোৰ দেশ,
প্ৰণমো প্ৰণমো যাৰ মহিমা অশেষ।

এয়ে সেই মণিপুৰ উলুপীনগৰ,
এয়ে সেই ভীমজায়া হিড়িম্বাৰ ঘৰ;
ইয়াতেই পাণ্ডৱৰ দৰ্প খৰ্ব্ব হয়,
বব্ৰুবাহ ঘটোৎকচ এ'তে জন্ম লয়;
ইয়াতেই দেৱগণে নাগৰাজ্য পায়,
য'ৰপৰা মণি আনি পাৰ্থক জীয়ায়;
ইয়াতেই পৰাক্ৰমী কছাৰী জাতিৰ,
এতিয়াও ভগ্ন-শেষ আছে নগৰীৰ;
মৰাও জীৱন পায় এয়ে মোৰ দেশ,
প্ৰণমো প্ৰণমো যাৰ মহিমা অশেষ।

এয়ে পুণ্য জন্মস্থান শঙ্কৰদেৱৰ,
ভাগৱত-ধৰ্ম্ম-সাৰ স্থল প্ৰচাৰৰ;