এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
॥ মিলন ॥
[ ৪৯ ]
মহা শূন্যত শুনোঁ আজি মই
কাৰ নো আৱাহন,
'আহ’ বুলি মোক মাতিলে কোনে
কোন নো সেই জন?
শয়নে সপোনে দিনে ৰাতিয়ে
ভাহিছে যাৰ ছৱি,
মহাশূন্যত তেওঁৰেই নেকি
জিলিকিছে মূৰতি?
সাতোটি সুৰত সঙ্গীত ধ্বনি
শূন্যত উঠে বাজি,
সেই সুৰতে বীণখনি মোৰ
উঠিল ধীৰে কঁপি।
সুৰ বিচাৰি মেলিলোঁ ঢাপলি
সুৰ মই যে পালোঁ,
সখি সুৰ গৈ একাকাৰ হ’ল
মই সখি হৈ গলোঁ।
অজি মোক তেওঁ পালে যে বুজি
সাধনা সিদ্ধি হ’ল,
সখিয়ে মোক ধৰিলে সাৱটি
হৈ গলোঁ জলমল।
শেষ হ’ল মোৰ বেদনা ভাগৰ।
মন সুন্দৰ হ’ল;
জীৱনৰ যত কলা এন্ধাৰ
নাইকিয়া হৈ গ'ল।
সসীম মানৱে বিচাৰি বিচাৰি
অসীমক যে পালোঁ,
পৰাণত জ্বলা বিৰহৰ জুই
আজিহে নুমুৱালোঁ। +
45
