এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
পাহৰনী।

তুমি দেবী; পাহৰণি! তোমাৰ গৰ্ভত
ৰাখিছা সুমাই কত গৌৰৱ দেশৰ,
কত কীৰ্ত্তি পুৰাতন কত নগৰৰ,
সংখ্যা নাই, সংখ্যা তাৰ নপৰে মনত॥
হায়! পাহৰণি! তুমি কতযে গিলিছা
অমূল্য ৰতন, হায়! নৰজীৱনৰ
দিনে দিনে, নাই অন্ত সেই বিলাকৰ!
লুকুৱাই ৰাখি কিন্তু কি দৌল বান্ধিছা?
ধনৱতী তুমি, দেবি! অমূল্য ৰতন
লুকাই থইছা কত তোমাৰ গৰ্ভত!
দুৰ্ভাগী জননী যৱে শোকত মগন
পুত্ৰ হেৰুৱাই হয়, তুমি সিকালত
সেই শোক কিয় মাথোঁ নকৰা হৰণ?
দয়ামায়া তযু, দেবি! নাইনে মনত?