এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
অজ্ঞান দোষত নৰে কৰে কত দোষ,
কত অনিয়ায় কাম, কিন্তু পৰিতাপ
দিয়ে কিবা ফল তাৰ! মাথো মনোদুখ।
কেতেকী তলতো থাকে বিষধৰ সাপ॥
আছে কত বোকা, হায়! কতনো পলশ
নিৰ্ম্মল পানীৰে ভৰা নইৰ গৰ্ভত!
কত যে কাঁইট আছে, নাই তাৰ লেখ
পদুম ঠাৰিত আৰু গোলাপ গছত॥
চন্দ্ৰতো কলঙ্ক আছে, সূৰুজতো তাপ,
মেঘতো যে আছে বজ্ৰ, গাঁজনী দোৰ্ঘোৰ;
ভীমেও দিছিল ভঙ্গ হাৰি সমৰত,
মুনিৰো যে মতি অম, মোহত বিভোৰ।
তুমি আমি কোন কূটা? যেন দৃষ্টিহীন,
কিবা ভাল, কিবা বেয়া, নাই একো ভিন॥
