এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
সমৰ্পণ।

প্ৰাণাধিক
৺সুৰেশ্বৰ বৰবৰুৱালৈ৷

( ক )

ভাই সুৰেশ,
আছিলা স্নেহৰ তুমি নুমলীয়া ভাই
আদৰৰ ধন তুমি, স্নেহৰ ৰতন;
কি দিম তোমাক মই? কিনো আছে মোৰ?
নিতান্ত দৰিদ্ৰ, মোৰ নাইকিয়া ধন॥
নাই মোৰ মণি, মুক্তা, গজমতি হাৰ,
ফুলনি বাৰীত মোৰ নাই ভাল ফুল;
গোলাপ নুফুলে তাত, নুফুলে মালতী,
নাই তাত জাতী, জূতী, সুন্দৰ বকুল;
ফুলে মাথোঁ তাত বহু শিমলু পলাশ,
তলভৰিভৰি থাকে, কোনেও নলয়;
মৰমৰ ছিন বুলি কি দিম তোমাক?
ধনসোন নাই মোৰ, দীনহীন মই!!
কিনো দিম? কিনো ল’বা “মৰমৰ ছিন”?
হিতেশ দৰিদ্ৰ, ভাই! অতি দীনহীন!

( কিন্তু )