পৃষ্ঠা:মালচ.djvu/১৪৪

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
শেষ ভিক্ষা।

নক’বা নক’বা কাকো (মৃত্যুৰ পাছত)
কি আছিলে কি নাছিলে সদবদ গুণ।
কবা মাথোঁ, —“দুচকুত আছিল দুধাৰি।
“তপত চকুৰ পানী, শোকৰ কান্দোন॥”
“আছিল এখনি হিয়া” কোৱা যদি ক’বা
“বলিয়া-ভাবেৰে-ভৰা,—নিৰাশাৰ চিন।
“নিৰস মুখত,– আৰু এটি হুমুনিয়া,
"অন্তৰত জ্ঞান-চক্ষু দূৰ দৃষ্টিহীন॥”
আৰু ক’বা, “চাৰি ফালে ঘোৰ বিষাদৰ।
“আছিলে আবৰি ছঁয়া; হিয়াৰ মাজত
“উথলি আছিলে সদা শোক-সাগৰৰ
“ঠউকি-বাঠুকি ঢউ চিৰ জীৱনত॥”
আৰু কবা, “ভাৰতীৰ ভাবি শ্ৰীচৰণ
“উছৰগ কৰিছিলে গোটেই জীৱন॥”