পৃষ্ঠা:মালচ.djvu/১৩২

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
কটাক্ষশৰ।
(খ)

কাতৰে মাতিছোঁ, প্ৰিয়ে! কোৱাঁ আজি মোক,
শিকালে তোমাক কোনে এনেকুৱা শৰ?
থাকে কি মৰ্ত্ত্যতে তেঁও? থাকে পাতালত?
তেঁও নেকি দিব্যমূৰ্ত্তি দেৱ স্বৰগৰ?
দেৱতাই হোক, কিম্বা হওক চাণ্ডাল,
নতুবা মৰ্ত্ত্যৰে নৰ, —গুৰু বুলি মানি।
ভজিম তেঁওকে আজি, তেঁওকেই খুজি
শিকিম সি শৰ বিদ্যা কটাক্ষৰূপিনী॥
সেই শৰবলে আজি হই দিগ্বিজয়,
ভূবন বিজয়ী নাম মৰ্ত্ত্যত ৰাখিম;
যেইবানে হৰ তুমি প্ৰাণ জগতৰ,
সেই শৰে ছয়ৰিপু, দমন কৰিম।
কাম ক্ৰোধ অদি ৰিপু কৰি পৰাজয়
কটাক্ষৰূপিনী শৰে, হ’ম ৰিপুঞ্জয়॥