এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(ক)
তাহানি কালত, প্ৰিয়ে! প্ৰাচীন যুগৰ
পাৰ্থ আদি বীৰ সবে কত যতনত
শিকিছিলে শৰ বিদ্যা, কৰিছিলে লাভ
কত তিক্ষ্ণতৰ, গুৰুৰ কাষত।
তপোবলে, বাহুবলে তুহি পশুপতি।
পাৰ্থে কৰিছিলে লাভ শৰ পাশুপত,
আৰু কতো কতো বীৰে পাইছিলে হেনো
কত শৰ, কত অস্ত্ৰ দেৱৰ কাষত॥
কিন্তু সি সকলে, প্ৰিয়ে! নোৱাৰিলে হ’ব
জগতজয়িনী, হায়! তোমাৰ নিচিনা।
কটাক্ষ শৰেৰে তুমি জিনা যেনেকই
মুহুৰ্ত্ততে ত্ৰিজগত, যেন বীৰাঙ্গনা॥
অতি পৰাক্ৰমী, প্ৰিয়ে! শৰ কটাক্ষৰ,
বিন্ধি যি বীৰৰো প্ৰাণ কৰে থৰ্ থৰ্॥
