এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
ইঠাইৰ যত হাঁহি থ’লো ইয়াতেই,
চকুলো দুধাৰি লই যাওঁ ঘৰলই;
বন্ধুসব! দিয়াঁ আজি আনন্দে বিদায়,
ইয়াকেই মাগোঁ মাথোঁ যোৱাৰ সময়॥
কৰি থাকোঁ যত দোষ, ক্ষেমিবা সকলো,
পদে পদে মানৱৰ ভূল জীৱনত!
আশীৰ্ব্বাদ দিয়াঁ সবে অন্তৰে সইতে,
হয় যেন শান্তি লাভ দগ্ধ হৃদয়ত॥
যদি থাকে ভাগ্যে পুনু আহিম ইয়াত,
তোমা সবে স’তে মিলি আকউ হাঁহিম,
নতু; এই শেষ দেখা ই কাৰ্য্য–ক্ষেত্ৰত,
সোঁৱৰণি লই মাথোঁ নিতউ ভাবিম॥
অন্তৰ উঠিছে কান্দি দাৰুণ শোকত!
এয়েনেকি মানৱৰ মায়া বান্ধৱত?
