এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
নিষ্ঠুৰ পৰাণ তোৰ! গুছি যা, পোহৰ!
কন্দুৱালি তই মোক পুনু দেখুৱাই
মৰিশালি খনি মোৰ লাহৰী সোনৰ!
কন্দালি,—পোহৰ! মোক তই পোহৰাই!!
চিৰকাললই মই শ্মশান ভূমিত
থইছিলো সোনটিক মই লুকুৱাই,
কেনুৱা নিৰ্দ্দয় তই? কাৰ ফিঁটনিত
মৰিশালি খনি তাৰ দিলি উলিয়াই?
নাচাওঁ বুলিযে, হায়! থ’লো আঁতৰত,
পুনু তই সেই ঠাই দিলি দেখুৱাই!
কোন সাত শতুৰুৰ কুট বুদ্ধি পাই
জ্বলালি নুমুৱা জুই, মোৰ অন্তৰত?
আছিল লুকাই, হায়! ঘোৰ এন্ধাৰত।
কিয় পুনু দেখুৱালি? কিহৰ খেপত?
