পৃষ্ঠা:মহীৰাৱণ বধ.djvu/৩৮

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(৩৬)

তাহাত তৰিলোঁ,   সকলে কৰিলো,
 আবে কৰোঁ কোন কাম।
গৰ্ভাসুৰ সিন্ধু,   নাৱক বুৰাও,
 ৰক্ষা কৰা প্ৰভু ৰাম॥
ইহাৰ বাপেকে,  মৈৰাৱণ গৈয়া,
 ৰাম লক্ষ্মণক পাই।
মায়া নিদ্ৰা-বানে,  সৱাকো মুহিয়া,
 হৰি নিলে তাৰ ঠাই॥ ১৯৪॥
পাছে কান্দি কান্দি,   বিচাৰি ফুৰিয়া,
 পক্ষীত উপায় পাইলোঁ॥
ৰামৰ প্ৰসাদে,  পাতাল পুৰত,
 মালিনীৰ লগ পাইলোঁ॥
পাছে বৰ বৃদ্ধ,  দ্বিজৰূপ ধৰি,
 বচনে আশংসা কৈলোঁ৷
তাত বাৰ্ত্তা পাই,  কতোক্ষণে যাই,
 ৰাম লক্ষ্মণক পাইলোঁ॥ ১৯৫॥
মাক্ষীৰূপ হুই,   কৰ্ণ পথে কই,
 দু-ভাইৰ শঙ্কা গুচাইলোঁ।
তৈৰহন্তে আসি,   বেতাল চণ্ডীক,
 লাঙ্গুলে মেঢ়াই ধৰিলোঁ।
দেৱীৰূপ হয়া,   আসনে বসিয়া,
 দ্বাৰীত বাৰ্ত্তা জনাইলোঁ।
বজ্ৰহস্ত পাতি,   খাণ্ডাক ভাঙ্গিলোঁ।
 বৰ ভয় দেখুৱাইলোঁ॥ ১৯৬॥