এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(১০)
নৱ লক্ষ ৰাজা, ষাঠী লক্ষ পাত্ৰ,
কোটী লক্ষ সেনাগণ।
সবাকে তেজিয়া, আছা দুই ভাই,
বান্ধৱ ৰাম লক্ষ্মণ॥
পাতাল পুৰক, একোষে উদ্দেশ,
উপায় নপালো খুজি।
মৈৰাৱণ পাপী, কোন থানে নিল,
কেন মতে পাওঁ বুজি॥ ৫০॥
বায়ূৰ নন্দনে, গুণে মনে মনে,
শোকৰ নপাইলোঁ পাৰ।
পাত্ৰ মন্ত্ৰী প্ৰজা, সবাকো তেজিলোঁ,
প্ৰভুক কৰিলো সাৰ॥
আবে কৈক যাওঁ, কৈত বাৰ্ত্তা পাওঁ,
কোনে দিব সদ বুদ্ধি।
ভালে কি আছয়, ৰাম যে লক্ষ্মণ,
কেন মতে পাওঁ বুজি॥ ৫১॥
জীৱন মরণ, বাৰ্ত্তাক নপাইলোঁ,
আছন্ত কোনবা স্থানে।
সীতাৰ নিমিত্তে, সবে তৈল অন্ত,
মইয়ো মৰিযাওঁ প্ৰাণে॥
অন যত কৰ্ম্ম, সকলে কৰিলোঁ,
ৰামৰ হিত আচৰি।
পাতাল পুৰও, প্ৰভুক নপাই,
সবে বুদ্ধি ভৈল চুৰি॥ ৫২॥
