পৃষ্ঠা:মহিলা কীৰ্ত্তন.pdf/২০

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(১৮)
মহিলা কীৰ্ত্তন।

হা হা দয়াময় মোৰ কি কৰিলা গতি।
এভু তুৱা নাম লইতে মোৰ হৌক মতি
কৰ্ম্ম দোষে যিবা জন্ম হোৱে সংসাৰত।
তাতো নাছাবোক চিত্ত তুৱা চৰণত॥
সদায় ঘোষোক ৰাম নাম মোৰ মুখে।
সংসাৰ সাগৰ মই তবো যেবে সুখে॥
সকল জগত তযু মায়ায়ে মোহিত।
তোমাৰ চৰণে প্ৰভু কেৱে নেদে চিত্ত॥
পুত্ৰ দ্বাৰা নিগড়ে বান্ধিলো দুয়ো ভৰি।
মৰন্তে আছোহো ওযু নেবোলো হে হৰি ||
দুৰ্ল্লভ মনুষ্য জন্ম ভাৰতত পাইলো।
তোমাক নেসেৰি বৃথা জনম গোৱাইলো।
নিচিত্তিলো একবাৰ তোমাৰ চৰণ।
তৰু বন জীঘ্ৰে যেন আমাৰ জীৱণ
বিষয়ত ভোল গৈয়া কৰিলোহো ভোগ।
তাৰ ফলে শৃগাল শ্বামৰ ভৈল যোগ।
ভয় তৰিবাৰ যোগ্য লভিলে৷ শৰীৰ।
বিষয় বতাসে পায় কৰিলে অস্থিৰ।
কৰে তল মল দেহা কেনে হৈবো পাৰ।
এভু দাস বু’ল প্ৰভু কৰিয়ে। উদ্ধাৰ॥
শুকৰি সেখৰ তুৱা দাসৰো দাস |
কাতৰ কৰোহো দিয়ো চৰণত বাস॥