এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
[ ৫৩ ]
অনিৰাম—বেলি হয়, শুনিছেনে! মই মাতিছোঁ আমাক বিদায় দিয়ক।
সোণেশ্বৰ—নুশুনিছে, তেওঁ মোক কেনেকৈ ধৰিছে;-হাৰ-গছ!
[ হাত মেলি খোজে।
মা, নিৰণ— লৈ যোৱাঁ আমাৰ ঘৰৰ ঘৈণীক দি ধন লৈ আহাঁ গৈ?
সোণেশ্বৰ— যাওক। যাওক! এতিয়াই আপোনাক হাৰ-গছ নিদিছিলোঁ। হাৰ-গছকে দিয়ক, নহলে টোকা এডোখৰ দি মোক পঠিয়াই দিয়ক।
মা, নিৰণ—ছিঃ! ছিঃ! ইমান ধেমালী ভাল নেলাগে। কতা, হাৰ কত চাওঁ?
অনিৰাম— ধেমালী-কথা শুনি থাকিলে মোৰ গা নুজুৰায়। ডাঙ্গৰীয়া! মোক আপুনি কি কয় এটা কওক; নহলে এতিয়াই এওঁক কোটোৱালৰ হাতত দিম।
মা, নিৰণ—তোমাক কি কব লাগে কোৱাঁ।
সোণেশ্বৰ—হাৰৰ বেচৰ বাবে যে মোক ধন দিব লাগে।
মা, নিৰণ—হাৰ নাপাওঁ মানে মই তোমাক একো দিব নালাগে।
সোণেশ্বৰ—কিয়, এই আধা-ঘণ্টাৰ আগেয়ে আপোনাক হাৰ দিছোঁ নহয়।
মা, নিৰণ—তুমি মোক কেতিয়াও দিয়া নাই। তুমি এনেকৈ কোৱাত মোৰ বৰ অন্যায় হৈছে।
